Budowanie zasobów w hipnoterapii

Budowanie zasobów w hipnoterapii – kluczowy etap zmiany

Kiedy zaczynamy pracę terapeutyczną z osobą w kryzysie lub w depresji, często widzimy luki: brak energii, poczucie pustki, trudność w dostępie do wewnętrznej siły. W podejściu Michael Yapko i ericksonowskim, etap „budowania zasobów” nie jest dodatkiem — to fundament, od którego zaczynamy transformację.

Co to znaczy „zasób”?

Zasób to coś, co już posiadasz — choć może być ukryte, przytłumione lub trudno dostępne w obecnym stanie. To może być:

• poczucie bezpieczeństwa (mimo że jest rzadkie)

• wspomnienie momentu spokoju

• obraz miejsca, gdzie czułeś/aś się dobrze

• zdolność do bycia ze sobą w ciszy

• wewnętrzna determinacja, choć jej nie dostrzegasz

Yapko pisze, że współczesna hipnoza stosuje techniki skupienia uwagi, aby wydobyć te zasoby, nawet jeśli osoba nie jest świadoma ich istnienia. Dr. Michael Yapko

Przez hipnozę można „wzmocnić” to, co już jest — co potem staje się punktem oparcia w dalszej terapii.

Jak wygląda praca z zasobami w sesji hipnoterapeutycznej?

1. Indukcja do transu / skupienie uwagi
   Pierwszy krok to delikatne wprowadzenie w hipnozę – przez sugestie, oddech, wizualizacje — tak, żeby klient znalazł się w stanie skupienia i odprężenia.

2. Wyobrażenie „bezpiecznego miejsca”
   Podczas transu klient jest prowadzony do stworzenia w wyobraźni miejsca, w którym czuje się spokojnie i bezpiecznie. Można tam dodawać detale – kolory, dźwięki, struktury przestrzeni, elementy, które wzmacniają atmosferę.
   To miejsce potem staje się ucieczką mentalną, którą można przywołać w trudnych chwilach.

3. Wzmocnienie pozytywnych doznań
   W transie można „przywołać” chwile z przeszłości, w których klient czuł choć cień komfortu, akceptacji, przynależności. Podczas gdy mózg jest bardziej plastyczny, te doświadczenia można „nałożyć” na obecny stan emocjonalny, by je wzmacniać.

4. Sugestie ukierunkowane na zasoby
   Gdy klient jest w hipnozie, terapeuta podaje sugestie, które kierują uwagę na to, co w nim mocne: „Twoje ciało wie, jak się zrelaksować… Masz w sobie zdolność spokoju… Poczujesz, że masz dostęp do swojej odporności…” – takie słowa pomagają zasoby „ożyć”.

5. Kotwiczenie zasobów
   Podczas sesji można zwrócić uwagę na sygnały fizyczne (np. ciepło w dłoniach, oddech), które mogą być użyte jako „kotwice” — znak, do którego klient może wracać, by odtworzyć stan zasobu.
   To może być np. dotknięcie palcami, wyobrażenie gestu, symbol.

6. Powolne wychodzenie z transu z integracją
   Po zakończeniu pracy w transie, terapeuta prowadzi klienta z powrotem do pełnej świadomości, ale z możliwością przeniesienia nowych doznań — zasobów — do codziennego życia.

Dlaczego etap ten jest tak ważny?

• Bez silnego zaplecza zasobów łatwo utknąć przy trudnych emocjach i przekonaniach — bez poczucia bezpieczeństwa klient może odmówić konfrontacji.

• Zasoby stają się „punktami zaczepienia” w dalszej pracy – gdy klient czuje spokój, łatwiej podjąć kroki zmiany.

• Dzięki narzędziom hipnotycznym (skupienie, sugestie, obrazy) można szybciej dotrzeć do tego, co zwykle jest zasłonięte przez negatywne myśli i napięcie.

• Jak mówi Yapko: „to, na czym się skupiasz, wzmacniasz” („What you focus on, you amplify”) – zasoby przyciągają uwagę i zaczynają rosnąć. catalog.psychotherapynetworker.org+1

Co klient zyskuje dzięki temu etapowi?

• poczucie, że „coś we mnie działa”

• pierwszy kontakt z wewnętrzną mocą – nawet jeśli dotąd trudno było ją dostrzec

• więcej bezpieczeństwa w ciele i umyśle

• fundament do dalszych etapów: pracy z emocjami, zmian, integracji